1. Bagaimana isu tuntutan hasil petroleum Kerajaan Negeri Kelantan ini timbul?
Pada 9 Mei 1975, menteri Besar Kelantan ketika itu, Datuk Mohamad Nasir
dan Pengerusi Petronas, Tengku Razaleigh Hamzah telah menandatangani satu Surat
cara Peletakhakkan (Vesting Deed/Instrument) yang dibuat menurut peruntukkan
subseksyen 2(2) Akta Kemajuan Petroleum 1974 (Akta 144).
Menerusi surat cara berkenaan, Kerajaan Negeri Kelantan telah meletak
hak, kuasa, kebebasan dan keistimewaan yang tidak boleh batal (irrevocable)
kepada Petronas berhubung eksplorasi (pencarian), eksploitasi, mendapatkan dan
memperoleh petroleum sama ada di pantai (onshore) atau di luar pantai
(offshore) Malaysia.
Sebagai balasan kepada peletakhakkan, kuasa, kebebasan dan keistimewaan
yang tidak boleh batal (irrevocable) kepada Petronas itu, pada tarikh yang
sama, kedua-dua pihak telah menandatangani satu perjanjian (Perjanjian 1975)
mengenai pembayaran sebagaimana yang disyaratkan di bawah Seksyen 4 Akta 144.
Perjanjian
Perjanjian ini menyatakan Petronas hendaklah membuat bayaran tahunan
kepada Kerajaan Negeri Kelantan dalam bentuk tunai yang setara dengan 5% dari
nilai petroleum yang didapati dan diperolehi di Negeri Kelantan.
Tuntutan Kerajaan Negeri Kelantan
Walaupun hasil petroleum didapati dan diperoleh di luar pantai
(offshore) Kelantan, Kerajaan Negeri Kelantan berpendapat bahawa ia layak
menuntut dan mendapat pembayaran 5 % sebagaimana yang diperuntukkan di bawah
Perjanjian 1975.
Tuntutan yang dibuat adalah seperti yang berikut:
- RM2 billion bagi keluaran di kawasan tuntutan bertindih Malaysia-Thailand.
- RM9.7 billion bagi kawasan di sempadan perairan Negeri Kelantan dan Negeri Terengganu.
2. Apakah kelayakan Negeri Kelantan untuk mendapatkan bayaran tunai 5% seperti yang
disebut dalam Perjanjian 1975?
Terlebih dahulu perlu difahami kuasa Kerajaan Negeri Kelantan dan
Kerajaan Persekutuan berhubung sempadan negeri dan negara dalam konteks negara
persekutuan seperti Malaysia dan hak mencari gali petroleum menerusi undang-
undang tempatan dan antarabangsa.
Undang-undang tempatan dan antarabangsa yang terlibat adalah :
- Kanun Tanah Negara 1965.
- Ordinan Darurat (Kuasa-kuasa Perlu No.7/1967).
- Akta Pelantar Benua 1966 [1966].
- Akta Perlombongan Petroleum 1966 [Akta 95].
- Akta Kemajuan Petroleum 1974[Akta 144].
- Akta Zon Eksklusif Ekonomi 1984 [Akta 311].
- Perlembagaan Persekutuan.
- United Nations Convention on the Law of the Sea (UNCLOS) 1982.
- Convention on the Territorial Sea and Contiguous Zone 1958.
- Convention on the Continental Shelf 1958.
Sungguhpun Seksyen 5 Kanun Tanah Negara 1965 (KTN) mendefinisikan “tanah
negeri” sebagai semua tanah di dalam negeri sama ada daratan atau dasar laut
berada di bawah kuasa Kerajaan Negeri tetapi terbatas setakat sempadan daratan dan perairan wilayahnya sendiri sahaja. KTN mengguna pakai definisi
“perairan wilayah” (territorial waters) yang sama sebagaimana didefinisikan
oleh Ordinan Darurat (Kuasa-kuasa Perlu No.7/1967).
(Rujukan)
Definisi “Tanah” : “Land” includes-
(a)
That
surface of the earth and all substances forming that surface;
(b)
The
earth below the surface and all substances therein;
(c)
All
vegetation and other natural products, whether or not requiring the periodical
application of labour to their production, and whether on or below the surface;
(d)
All
things attched to the earth or permanently fastened to anyhthing attached to
the earth, wheater on or below the surface; and
(e)
Land
covered by water
Definisi “Tanah
Negeri”:
“state land” means all land in the State
(including so much of the bed of any river, and of the foreshore and the
bed of the sea, as is witihin the territories of the State or the limits of
territorial waters) other than –
(a) alienated land;
(b)reserved land;
(c) mining land;
(d)any land which, under the provisions of any law relating to forest
(whether passed before or after the commencement of this Act) is for the time
being reserved forests.
Definisi “Perairan Wilayah” (territorial waters) :
“territorial waters” has
the meaning assigned to it in subsection 4(2) of the Emergency (Essential
Powers) Ordinance, No. 7/1969[P.U.(A) 307A/69].
Dalam konteks perairan wilayah, Ordinan Darurat (Kuasa-kuasa Perlu
No.7/1967) dengan jelas menyatakan ukuran sempadan untuk negeri iaitu tidak
lebih daripada 3 batu nautika yang diukur daripada “tikas air surut (low water marks)”
[di bawah kuasa Kerajaan Negeri] dan ukuran sempadan untuk negara adalah 12
batu nautika yang diukur daripada “garis pangkal (baselines)” [di bawah kuasa
Kerajaan Persekutuan].
(Rujukan)
Definisi “Perairan Wilayah” (territorial waters) di bawah Ordinan
Darurat (Kuasa-kuasa Perlu no.7/1967)
Untuk Negara :
Subseksyen 3(1)
Kelebaran perairan wilayah Malaysia hendaklah dua belas batu nautika dan
kelebaran hendaklah kecuali di Selat Melaka, Laut Sulu dan Laut Celebes diukur
menurut Artikel-artikel 3,4,5,6,7,8,9,10,11,12 dan 13 Geneva Convention the Territorial Sea dan Contiguous Zon e (1958), yang
Artikel-Artikel tersebut sepertimana yang dinyatakan dalam jadual. [P.U(A) 468/1969]
Untuk Negeri :
Subseksyen 4(2)
Bagi maksud Akta Pelantar Benua 1966 [Akta 83], Akta Perlombongan
Petroleum 1966 [Akta 95], Kanun Tanah Negara 1965 dan mana-mana undang-undang
bertulis mengenai tanah yang berkuatkuasa di Sabah dan Sarawak, apa-apa sebutan
mengenai perairan wilayah yang terdapatnya di dalamnya hendaklah ditafsirkan
sebagai suatu sebutan mengenai bahagian laut bersempadan dengan pantai negeri
tersebut tidak lebih daripada tiga batu nautika yang diukur daripada tikas air
surut. [P.U.[A] 468/1969]
Ukuran-ukuran bagi sempadan perairan wilayah ini diterima pakai oleh
negara menerusi “Convention On The Territorial Sea and Contiguous Zone 1958”
dan “Convention On The Continental Shelf 1958” yang kemudiannya di atasi oleh
“United Nations Convention on the Law of the Sea (UNLOS) 1982”
(Rujukan) :
Article 3 UNCLOS
Breadth of the territorial sea
Every State has the
right to establish the breath of its territorial sea up to a limit not
exceeding 12 nautical miles, measured from baselines determined in
accordance with this Convention.
Sebagaimana yang termaktub di dalam Perlembagaan Persekutuan, UNCLOS
1982 dan Akta Pelantar Benua 1966 [Akta 83], semua hak eksplorasi dan
eksploitasi sumber asli (termasuk petroleum) di pelantar benua (continental
shelf) adalah terletak hak kepada Kerajaan Persekutuan dan bukannya Kerajaan
Negeri. Tiada apa-apa keterangan yang menunjukkan Kerajaan Persekutuan ada
menyerah hak eksplorasi dan eksploitasi sumber asli di pelantar benua kepada
mana-mana Kerajaan Negeri sama ada menerusi mana- mana undang-undang atau
perjanjian. Hak tersebut sentiasa berada di tangan Kerajaan Persekutuan dari
dahulu sampai sekarang.
Kerajaan persekutuan hanya mnyerah hak eksplorasi dan eksploitasi sumber
asli di pelantar benua kepada petronas menerusi akta kemajuan petroleum 1974
(akta 144) di mana petronas telah diberi kuasa sepenuhnya untuk menjalankan
kerja-kerja berkenaan eksplorasi dan eksploitasi petroleum di pelantar benua
yang berada di dalam kedaulatan wilayah Malaysia.
Begitu juga dengan kerajaan negeri Kelantan telah menyerahkan sepenuhnya
haknya (tanpa boleh batal (irrevocable) kepada petronas untuk menjalankan
kerja- kerja berkenaan eksplorasi dan eksploitasi petroleum sama ada di daratan
atau laut dalam kawasan perairan wilayahnya menerusi suratcara peletakhakkan
yang dibuat menurut peruntukan subseksyen 2(2) akta kemajuan petroleum 1974
(akta 144) pada 9 mei 1975.
Dalam isu tuntutan kerajaan negeri Kelantan ini, keterangan menunjukkan
bahawa kedudukan medan/telaga minyak yang terlibat iaitu pm 301 dan pm 302
berada di kawasan yang melebihi dari 100 batu nautika dari tikas air surut
negeri Kelantan.
Oleh itu adalah jelas negeri Kelantan tidak layak mendapatkan bayaran
tunai di bawah perjanjian 1975 bagi mana-mana medan atau telaga minyak yang di
jumpai oleh petronas yang tidak berada dalam sempadan tanah negeri atau
perairan wilayahnya sendiri iaitu tidak melebihi 3 batu nautika yang diukur
dari tikas (paras) air surut.
3. Apakah istilah yang disebut dalam Akta kemajuan petroleum 1974 mengenai pembayaran
hasil minyak dan gas?
Istilah yang diguna pakai bagi maksud pembayaran tersebut adalah
“bayaran tunai” dan tiada di mana bahagian sama ada di dalam Akta 144 atau
Perjanjian 1975 mendefinisikan atau merujuk perkataan ‘bayaran tunai’ sebagai
‘royalti’.
4. Adakah Ordinan Darurat (Kuasa-kuasa perlu) 1969 akan terhapus apabila Akta Kemajuan Petroleum 1974
dikuatkuasakan?
Tidak. Akta kemajuan petroleum 1974 adalah berkenaan pemberian seluruh
hak pemunyaan eksklusif di atas petroleum dan hak, kuasa dan pemunyaan
eksklusif untuk mencarigali, mengeksploit dan memperoleh petroleum sama ada di
dalam (onshore) atau di luar pantai (offshore) Malaysia kepada PETRONAS.
Ordinan Darurat (Kuasa-kuasa perlu) 1969 terutama sekali ordinan No.7
dan No.11, 1969 masih terpakai kerana ia memperuntukkan kedudukan had perairan
wilayah negeri. Peruntukan ini amat penting dalam konteks mengenai hak
negeri-negeri di perairan Malaysia.
5. Kenapa kedudukan Sabah dan Sarawak berbeza dengan negeri-negeri Semenanjung dalam isu
pembayaran royalti?
Kerajaan negeri Sabah dan Sarawak telah sedia mempunyai kedudukan
tersendiri terhadap hak royalti melalui kuatkuasa perjanjian serta
perundangan-perundangan yang memberi hak ke atas kawasan pelantar benua.
Hak kedua-dua negeri ke atas kawasan pelantar benua termaktub di dalam
“North Borneo (Alteration of Boundaries) Order in Council 1954” dan “Sarawak
(Alteration of Boundaries) order in council 1954]”.
Ia merupakan sejarah dan hak istimewa yang di iktiraf semasa menyertai
Malaysia pada tahun 1963. Sebagaimana yang telah termaktub di dalam Perlembagaan
Persekutuan, perkiraan bayaran kepada Sabah dan Sarawak mengambil kira duti
import,duti eksport petroleum kepada Sabah dan Sarawak serta hasil perlombongan
galian semulajadi.
Ini adalah jaminan kelayakan yang di terima oleh negeri Sabah dan Sarawak,
yang tidak ada di negeri-negeri semananjung.
6. Mengapakah Kerajaan Persekutuan menawarkan Wang Ehsan kepada negeri Kelantan hanya berjumlah
kira-kira RM20 juta dan bagaimanakah ia disalurkan?
Kerajaan persekutuan menawarkan jumlah tersebut atas dasar ihsan dan budi
bicara bagi tujuan membantu rakyat negeri Kelantan walaupun petroleum yang
dihasilkan dari telaga gas pm 301 itu berada di luar perairan wilayah Negeri
Kelantan.
Wang ihsan berkenaan akan disalurkan menerusi jabatan pembangunan
persekutuan Negeri Kelantan (JPP) dalam bentuk projek pembangunan dan program
pembasmian kemiskinan yang akan di laksanakan secara telus oleh Kerajaan
Persekutuan.
7. Apakah kenyataan YB Tengku Razaleigh Hamzah (bekas Pengerusi Petronas) bahawa
royalti patut dibayar kepada negeri Kelantan dari hasil petroleum yang diperoleh
dari luar perairan negeri tersebur serta mempertikaikan pemberian Wang Ehsan
adalah berasas?
Kenyataan ini tidak berasas sama sekali dan menyimpang dari lunas fakta
dan undang-undang serta mengelirukan. Sepatutnya, YB menerangkan fakta sebenar
bahawa Kerajaan Persekutuan mempunyai hak mutlak ke atas hasil petroleum yang diperoleh dari luar kawasan perairan wilayah
Negeri Kelantan dan dengan budi bicara Kerajaan Persekutuan, sebahagian
daripada hasil tersebut turut dapat dinikmati oleh rakyat walaupun di sisi perundangan dan kontrak
negeri Kelantan tidak layak dan/atau berhak kepadanya.
8. Apakah cadangan pindaan yang diusulkan oleh Ketua Pembangkang dalam Akta Kemajuan Petroleum 1974
(Akta 144)?
Ketua pembangkang (dato’ seri anwar Ibrahim) pada 30 November 2009 telah
mengemukakan cadangan agar peruntukan seksyen 10 Akta Kemajuan Petroleum 1974
dipinda dengan memotong tanda noktah pada penghujung seksyen tersebut dan
memasukkan perkataan-perkataan yang berikut:
“..dan kawasan “di luar pantai”
bermaksud sebahagian kawasan di tengah laut terbuka di luar pesisir
pantai yang berada di dalam had zon ekonomi eksklusif bagi persekutuan dan di
ukur menurut undang-undang yang diterima pakai oleh persekutuan pada masa
berkaitan”.
Berdasarkan cadangan pindaannya, nyatalah ketua pembangkang menyedari
bahawa kerajaan negeri Kelantan dan negeri-negeri lain tidak mempunyai hak ke atas
hasil petroleum yang dijumpai dan diperolehi di luar 3 batu nautika perairan wilayah
negeri-negeri.
9. Apakah jalan penyelesaian untuk merungkai kemelut ini?
Pihak-pihak terbabit boleh rujuk ke mahkamah sebagaimana yang pernah
dibuat menerusi kes tuntutan kerajaan Negeri Terengganu pada tahun 2001.
0 Comments